I to je moguće: Najbolje i najgore uloge glumaca iste godine

Jedna dobra uloga može od do tada nepoznatog glumca da napravi zvezdu. SA druge strane, poznati glumac može da se obruka u jednom filmu, a da i dalje dobija milionske ponude za učestvovanje u skupim i prestižnim filmovima.

Budući da današnje holivudske zvezde snimaju i po nekoliko filmova godišnje, uopšte nije neubičajeno da u jednom od njih budi briljantni, a u drugom ostvare lošu ulogu. Takvih primera ima mnogo, a u nastavku teksta nabrojaću neke od najpoznatijih… 😉

Benedikt Kamberbeč u filmovima The Power of the Dog i Spider-Man: No Way Home u 2021.

Popularni britanski glumac do sada nije imao promašaje u svojoj karijeri. No, njegovoj dobroj sreći je došao kraj u 2021, kada se pojavio u čak tri filma, od kojih su dva bili veliki hitovi. Vestern The Power of the Dog, u kome tumači glavnu ulogu, jedan je od najnagrađivanijih filmova u prethodnom periodu, a mnogi su saglasni da je Kamberbeč ostvario svoju najbolju ulogu do sada u ovom ostvarenju.

Sa druge strane, on je igrao i u najgledanijem filmu 2021, superherojskom blokbasteru Spider-Man: No Way Home. Kamberbeč je po ko zna koji put ponovio ulogu Doktora Strejndža,ali je ovog puta bio prilično neubedljiv i mnogima se činilo da je veoma ležerno shvatio ovaj profesionalni zadatak.

Dženifer Lorens u filmovima Silver Linings Playbook i House at the End of the Street u 2012.

Dženifer Lorens u filmu Silver Linings Playbook igra Tifani Meksvel, mladu udovicu sa neimenovanim mentalnim poremećajem, koja sklapa prisan odnos sa Pitom Solitanom (Bredli Kuper), bivšim pacijentom psihijatrijske bolnice, koji pokušava da se pomiri sa svojom bivšom ženom. Ova uloga je tada 22-godišnjoj glumici donela Oskara i danas se smatra vrhuncem njene karijere.

Lorensovu smo 2012. mogli da gledamo i u prvom delu trilogije The Hunger Games, kao i psihološkom trileru House at the End of the Street. Drugi od njih je danas zaboravljen, i to sa veoma dobrim razlogom. U pitanju je jedan veoma dosadan žanrovski film pun klišea, koji je protraćio talenat mlade američke glumice, koja, ruku na srce, nije ni mogla da ostvari bolju rolu sa ovakvim neinspirativnim materijalom.

Džoš Hartnet u filmovima Black Hawk Down i Pearl Harbor u 2001.

Početkom 2000-ih, Džoš Hartnet je bio jedan od glumaca od kojih se očekivalo da preuzmu štafetu Toma Kruza, Nikolasa Kejdža i drugih zvezda iz prethodnog perioda i nametnu se kao novi simboli Holivuda. Do toga nije došlo, jer je Hartnet u međuvremenu napravio mnoge loše izbore uloga, a sve je počelo kada mu je karijera bila u najvećem usponu, 2001. godine.

Mladi glumac je te godine igrao u dva ratna filma. Prvi od njih, Black Hawk Down, prikazao je svu raskoš njegovog talenta. Hartnet je delovao potpuno samouvereno u ulozi vodnika Meta Eversmana u Ridli Skotovoj uzbudljivoj filmskoj priči o bici za Mogadišu, koja se odigrala 1993. godine. On je, međutim, bio manje ubedljiv kao kapetan Deni Voker u Majkl Bejovom visokobudžetnom filmu Pearl Harbor o napadu japanske ratne mornarice na istoimenu američku vojnu bazu na Havajima. Ova rola mu je inače donela prvu i jedinu nominaciju za Zlatnu malinu.

Uma Turman u filmovima Pulp Fiction i Even Cowgirls Get the Blues u 1994.

Karijera Ume Turman će uvek biti neraskidivo vezana za karijeru Kventina Tarantina, iako su sarađivali samo na filmu Petparačke priče (Pulp Fiction) i dva dela osvetničke sage Ubiti Bila. Ipak, to su i danas njene najpopularnije uloge i to sa dobrim razlogom. U prvom od ovih filmova, ona igra Miju Volas, ženu mafijaša koju u njegovom odsustvu i na njegov nagovor na večeru izvodi gangster iz iste bande, Vinsent Vega (Džon Travolta). Između njih dvoje se stvara dobra hemija, pre nego što stvari odu predaleko i sve se zamalo završi velikim incidentom koji bi napravio veliki problem za oboje.

Malo ljudi zna da je Turmanova 1994. bila deo još jednog obećavajućeg filma sa dobrom glumačkom ekipom. Bila je to neobična romantična komedija Even Cowgirls Get the Blues, po mnogima najlošiji film te godine. Da stvar bude još gora, mnogi su smatrali da je gluma Turmanove jedan od glavnih razloga njegove neslavne reputacije.

Tom Kruz u filmovima Rain Man i Cocktail u 1988.

Dastin Hofman je nagrađen Oskarom za ulogu autističnog Reja Bebita u filmu Rain Man iz 1988. Jednako ubedljiv je bio i Tom Kruz u ulozi njegovog mlađeg brata Čarlija i mnogi smatraju da je to rola u kojoj je on pokazao da može da bude ravnopravan sa holivudskim velikanima u najzahtevnijim dramskim ulogama.

Pre izlaska ovog veoma uspešnog filma, publika je popularnog glumca u istoj godini bila u prilica da gleda u romantičnoj komediji Cocktail, daleko inferiornijem filmu. Kruz je mnogo godina kasnije ovaj film opisao kao „totalno smeće“, a zanimljivo je da je on jedini glumac kome je pošlo za rukom da u istoj godini ima glavne uloge i u filmu koji je dobio Oskara i u filmu koji je nagrađen Zlatnom malinom! 🙂

Izvor: What Culture
Foto: MGM, Buena Vista Pictures