Drevni Toroni-dvorac Likitos

Sa verovatno najbogatijom istorijom od svih naselja Sitonije, pominjanje Toronija vraća nas u VIII vek pre nove ere, kada je bio u savezu sa Persijanacima protiv Grka. Drevni grad se tada zvao Torone i bio je uticajan u regionu, jedan od najvećih i najbogatijih gradova Halkidikija i imao je 30 malih gradova pod svojom vlašću. Centar je izgrađen na brdu između modernih gradova Toronija i Porto Koufo.

Luka grada Torone bila je u to vreme u prirodnoj luci koja se zvala Kophos ili „gluva” luka. Katolička enciklopedija otkriva da pošto se talasi mora nisu mogli čuti iz ove zaštićene prirodne luke, nastao je izraz „Gluvlji od luke grada Torene“. Do IV veka pre nove ere, Torone je predat Makedoncima pod vladavinom Filipa II.

Tokom prvog vizantijskog perioda grad se smanjivao. U 14. veku nove ere opšti prostor, koji je već bio član manastira Atona.

Grad je u toku klasičnog perioda imao dve citadele na jugu, gotovo na najvišem delu i drugu na piknometru, malom utvrđenom poluostrvu u blizini luke. Piknometar je utvrđen u rimsko i vizantijsko vreme.

Toroni je nastavio da postoji i da se naseljava sve do XVII veka nove ere, kada je napušten, a lokalno stanovništvo se preselilo na trenutnu lokaciju modernog Toronija, ka severu. Zidovi i zgrade su uništene 1903. godine, a nažalost kamenje je korišćeno za izgradnju puteva.

Akropolj se nalazi na brdu južno od Toronija, prema mestu Porto Koufo. Sve što se može videti danas su dokazi utvrđenja i razbacani kameni blokovi zajedno sa komadima slomljene grnčarije. Niz brdo na rtu su ruševine utvđenja Lecythus, koje daju karakter modernoj luci Toronija. Ostali delovi drevnog grada, kao što je Agora, su pod vodom u luci oko 35 metara od obale. Ponesite masku i disaljku pošto ćete možda videti svetlucanje kamenja rasutog zajedno sa grnčarijom i dokazima drevne civilizacije.